اوره

(به انگلیسی: Urea) یا کاربامید (به انگلیسی: carbamide) یک ترکیب آلی با فرمول شیمیایی CO(NH₂)₂ است. اوره نخست به صورت آمونیاک بوده که از تجزیه آمینواسیدها ساخته شده بوده آمونیاک به دلیل سمیت زیاد برای بدن مضر است؛ پس آمونیاک‌ها در کبد با دی اکسید کربن (توسط یاخته‌های کبد ایجاد شده) واکنش نشان می‌دهد و به اوره تبدیل می‌شود. این عمل باعث کم شدن سمیت آن می‌شود تا بدن آن را بتواند در خود نگه دارد و در کلیه توسط نفرون‌ها دفع می‌شود. اوره، در متابولیسم ترکیبات حاوی نیتروژن در بدن حیوانات نقش مهمی ایفا می‌کند و در عین حال، ماده اصلی حاوی نیتروژن، در ادرار پستانداران به‌شمار می‌آید. این ترکیب: سخت، بی‌رنگ، بی‌بو (گرچه آمونیاکی که در حضور آب از آن حاصل می‌شود و شامل بخار آب موجود در هوا نیز است، دارای بوی تندی است) است، نه اسیدی است و نه قلیایی، بسیار محلول در آب و نسبتاً غیر سمی است، از اوره به صورت گسترده‌ای در کودهای شیمیایی به عنوان یک منبع غنی و مناسب نیتروژن استفاده می‌شود. اوره همچنین یکی از مواد اولیهٔ مهم در صنایع شیمیایی است. سنتز و به وجود آوردن این ترکیب آلی از یک پیش ساز غیرآلی یا معدنی، توسط فریدریش وهلر در سال ۱۸۲۸، نقطهٔ عطف بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت دانش شیمی به شمار می‌رود