طبق تعریف «راهنمای فناوری شیمیایی» نوشتهٔ فون وگنر (ترجمهٔ ۱۸۹۲) – نوعی سیلکات قلیایی حلشدنی است که اولین بار توسط «ون هلمونت» در سال ۱۶۴۰ کشف شد. سیلیکات سدیم، همچنین به نام«آب شیشه» که به صورت جامد در دسترس است. انواع محلول مایع آن در صابونسازی، پاککنندههای صنعتی، چسب، سیمانسازی، رنگ، قالب ریختهگری، پایدارسازی پراکسید و کنترل خوردگی در لولههای آب و پیشمادهٔ سیلیس مخلوط زئولیت کاربرد دارد.